July 1, 2011
Ngayong araw na ito ipinangako ko na hinding hindi na ako maaasar kay PS. Kawawa naman kasi siya, naiinis na lang ako, hindi naman niya ako kilala. Isa pa, ano ba kasi ang dahilan ko para maasar sa kanya, insecured lang naman ako na ang dami dami niyang nilalapitan. SELOS?! Hindi ah... sinong may sabi...
Pero alam niyo, mula noong panindigan ko iyon kaninang umaga, nanghina ako... ewan ko, i feel lifeless. Wala akong ganang magsulat ng kwento, nag-imbento pa ako ng dahilan kung bakit hindi ko iyon natatapos. E kasi nga, on and off ang inspirasyon. Mamaya nandiyan lang, pag wala na siya, ok wala ka na namang gana. Love ba iyon? Parang adik lang ah... pag wala, parang wala ka ring gana.
Kailangan ko ng bagong inspiration! Nandiyan si Manuel, pero hindi naman iyon nakakasabay sa mga katripan ko. Siya na yata ang pinakaboring na taong nakilala ko ngayong college. Sus maryosep! Binatukan ko na nga, hindi pa rin nagalit. Maganda sana pag naasar siya sa akin para makagawa naman kami ng sarili naming eksena. Isinalba ni Wijay ang bored na bored kong diwa.
“Hello.” Nakareceive ako ng text mula sa kanya.
“o, nkaalala ka?” i replied. Panahon ka na ito para gumanti!
“hello lang met.” Nagulat ako, nag iilokano siya.
“kasjay? Di Hi met!”
“Ok”
“bahala ka dta biag mon wen?”
“K.”
“naintindihan mo?”
“wen ah!’
“hindi yata kita kilala.” Kasi ang wijay na kilala ko, hindi talaga marunogn mag ilokano.
“ha?”
“kasi ang alam ko hindi ka marunong mag ilokano, o baka naman may translator ka diyan?”
“Nsa bhay na ko.” Akala ko namn pra sa girlfriend nya iyon, na nawrong sent lang siya sa akin, kaya nagtaray ako.
“Nsa bhay na ko.” Akala ko namn pra sa girlfriend nya iyon, na nawrong sent lang siya sa akin, kaya nagtaray ako.
“Ano ngaun kung nsa bhay k n? care q ba?”
“Wla ko kxma, o translator.duh” BAKLAIN!
“sige nga, kng marunong ka tlaga itranslate mo nga ito sa ilokano: “nag effort pa man din akong pagtaguan siya, hindi lang din namn pla niya aq kilala”.”
“Kathleen Ordinario?” awts. Alam niya talaga.
“hnd.” I tried denying.
“Ok.my mstake.wew”
“cno k b tlga 2L?”
“C pogi.”
“cge, pg cnabi mo kng anong pngalan mo, sasabihin ko ang akn.”
“Ssbhn mu uto2 ako.” Ahahahaa... nakakatuwa talaga siya naks!
“Wi Jay Diwa!”
“Oh,klala mu naman pla q”
“kinonfrim k lng namn. Kng cnnabi mo n sna kng anong name mo knina, di sna alm mo na rin pngalan ko.”
“K.”
“Kathleen may ordinario aq, hindi kathleen ordinario lang. nyt nyt.”
“Taksyapo na.yamurin.haha”
“loko ka ano un?”
“awan met.hehe”
“seryoso? Wla lng un?”
“D naman.haha...bkt q ssbhn.haha”
“ang srap mo tlgang cpain khit kelan.”
“ok.”
“bhala k s buhay mo.”
“k.”
I am so depressed right now. Akala ko mananalo na ako. Basag na basag na naman ako sa kanya. Sus! Kelan ko kaya matatalo ang taong ito? Asar! But maybe, life isn’t all about competition... siguro kwan lang... pagmamahal at pang unawa.
Gutom ako actually. Gusto ko tuloy kumain ng dila ng baboy, kare kare at atay ng manok. Pilipina ako day! Part na ng kultura ko ang kumain. Kapag ipinanganak, kain, pag birthday, kain, ikakasal ka, kain na naman! Pag depressed, natural kain, pag masaya kain pa rin. Hanggang sa pagkamatay, kain! Sige lang, kain lang ng kain.
Pero ito lang ha... eat healthy, live well. Shocks... huwag niyo akong gayahin na puro noodles ang alam kainin. OK na? geh, magpaplano pa ako para sa gagawin kong paghihiganti.
No comments:
Post a Comment